Historia wsi Kolnica

,, Kalno-kolno? znaczyło w języku staropolskim tyle co błoto, grunt podmokły. Stąd nazwa jeziora Kolno i leżącej w jego pobliżu miejscowość Kolnica. Pierwsza wzmianka o osadzie Kolnica nad jeziorem pochodzi z 1710 r. Zamieszkiwali w niej osacznicy, czyli strażnicy królewscy pilnujący puszczy. W XIX wieku była to wieś i folwark w powiecie augustowskim, siedziba gminy. Istniała tu wówczas szkoła początkowa, a ludność wsi zajmowała się wyrobem płótna. Znajdowały się tu pokłady torfu i cegielnia. Podczas działań wojennych w roku 1914-15 wieś Kolnica została doszczętnie zniszczona. W 1921r. zakończyła się odbudowa wsi. Aby zabezpieczyć życie i mienie ludzkie przed groźbą pożaru w 1934 powstała  w Kolnicy straż pożarna i została zbudowana remiza. Podczas okupacji w latach 1941- 44 znajdował się w Kolnicy areszt żandarmerii niemieckiej, gdzie przetrzymywano miejscową ludność przed wywiezieniem do obozów, do więzienia w Suwałkach i na roboty przymusowe. Dzięki wieloletnim staraniom społeczności kolniczańskiej 17 maja 1973r. wyświęcono kaplicę dojazdową, która mieściła się w prywatnym domu Pani Anastazji Witkowskiej.
W 1962 r. oddano do użytku budynek szkolny. W 1981r. poświęcono kamień węgielny pod kościół w Kolnicy. Początkowo była to kaplica w obrębie parafii Studzienniczna. W 1992r. zyskała status kościoła parafialnego. 28.IX. 2001r. Szkołę Podstawowej nadano imię majora Henryka Dobrzańskiego ,,Hubala”.{  źródło tekstu:  http://spkolnica.ugu.pl/readarticle.php?article_id=1 }